Şiir bir süre önce hayatımızdan sessizce çekildi. Artık hiçbir şey eskisi gibi değil. 300 kelimeden öteye yürümüyor cümlelerimiz. Aynı 300 kelime içinde dolaşıp duruyoruz. Hadi buna bir 50 kelime de marka ismi vs, ingilizce kelimeleri ekleyelim. 350 kelime, 50'si bizim değil zaten. Oysa benim kendimi bu ülkeye ait hissetmemi sağlayan az şey vardır. Bir yolları, bir denizi, bir Fenerbahçesi, bir de şiirleri. Şiiri hayatımızdan çıkardıkca cümlelerimizi de fakirleştirdiğimizi farkediyorum. Duyduklarımızı, sezdiklerimizi, hissettiklerimizi hep aynı kelimelerle ifade eder olduk. Ayrımları, kontrastları belirginleştiremiyoruz artık, birbirine benzeyen her duygu bir ana renkle anlatılır oldu. Acıktım, azdım, pişman oldum, özledim, hata yaptım.O kadar... O yüzden bugün bu blogu açanlar bir şiir okusunlar istedim. Gerçek bir şiir, benim zırvalarımdan değil.
PIRAĞ'DA VAKİTLER
V.
GECE
Doktor Faust'un Evi
Gecenin bir geç vaktında,
kulelerin dibinde, kemerlerin altında,
dolaşıp durdum Pırağ'ı.
Gökyüzü karanlıkta altın çeken bir imbik,
bir simyager imbiği, alevi mavi mavi.
Şarl Meydanı'na doğru indim yokuş aşağı,
orda, köşe başında, kliniğe bitişik,
bahçe içinde Doktor Faust'un evi.
Kapıyı çaldım.
Doktor evde yok.
Malum:
İki yüz yıl kadar önce,
tavandaki delikten,
yine böyle bir gece,
çekip aldı onu şeytan.
Kapıyı çalıyorum.
Bu evde ben de senet vereceğim şeytana,
ben de kanımla imzaladım senedi.
Ne altın istiyorum ondan,
ne bilim, ne de gençlik.
Hasretlik cana yetti,
pes!
Beni İstanbul'uma götürsün bir saatlik...
Çalıyorum kapıyı, çalıyorum.
Kapı açılmıyor, açılmıyor
Neden?
İstediğim olmaz iş mi Mefistofeles?
Yoksa bu lime lime ruhum
Satın alınmağa değmez mi?
Pırağ'da ay doğuyor limon sarısı.
Doktor Faust'un evi önünde duruyorum
çalıyorum açılmaz kapıyı gece yarısı...
PIRAĞ'DA VAKİTLER
V.
GECE
Doktor Faust'un Evi
Gecenin bir geç vaktında,
kulelerin dibinde, kemerlerin altında,
dolaşıp durdum Pırağ'ı.
Gökyüzü karanlıkta altın çeken bir imbik,
bir simyager imbiği, alevi mavi mavi.
Şarl Meydanı'na doğru indim yokuş aşağı,
orda, köşe başında, kliniğe bitişik,
bahçe içinde Doktor Faust'un evi.
Kapıyı çaldım.
Doktor evde yok.
Malum:
İki yüz yıl kadar önce,
tavandaki delikten,
yine böyle bir gece,
çekip aldı onu şeytan.
Kapıyı çalıyorum.
Bu evde ben de senet vereceğim şeytana,
ben de kanımla imzaladım senedi.
Ne altın istiyorum ondan,
ne bilim, ne de gençlik.
Hasretlik cana yetti,
pes!
Beni İstanbul'uma götürsün bir saatlik...
Çalıyorum kapıyı, çalıyorum.
Kapı açılmıyor, açılmıyor
Neden?
İstediğim olmaz iş mi Mefistofeles?
Yoksa bu lime lime ruhum
Satın alınmağa değmez mi?
Pırağ'da ay doğuyor limon sarısı.
Doktor Faust'un evi önünde duruyorum
çalıyorum açılmaz kapıyı gece yarısı...
Yorumlar
Cehennemde Bir Mevsim
''Eskiden , iyi anımsıyorsam eğer bir şölendi yaşamım , bütün yüreklerin açıldığı , bütün şarapların aktığı.
Güzellik'i dizlerime oturttum bir akşam - Ve acı buldum onu - Ve sövdüm ona.
Önlem aldım toplumsal düzene karşı.
Uzaklaştım. Ey büyücü kadınlar , ey yoksulluk , ey kin , hazinem sizlere emanet edildi.
Başardım usumun arınmasını bütün insancıl umutlardan.Bir yırtıcı hayvanın sessiz sıçrayışıyla üzerine çullandım her kıvancın , boğazlamak için onları.
Cellatları çağırdım , ölürken dişlemek için tüfeklerinin dipçiğini. Afetlere çağrı çıkardım , kumla , kanla soluksuz bırakmak için kendimi. Mutsuzluk tanrımdı benim. Çamura uzandım boylu boyunca. Kurulandım suçun rüzgarında. Ve deliliğe yaman bir oyun oynadım.
Ve budalanın korkunç gülüşünü getirdi bana ilkyaz.
Ama , daha geçenlerde son falsomu yapmak üzereyken aramayı düşündüm , belki de beni inancıma yeniden kavuşturacak olan o eski şölenin anahtarını.
İyiliktir bu anahtar .- Kanıtlıyor bu düşünce düş görmüş olduğumu.
'' Sırtlan kalacaksın... '' falan diye haykırıyor başıma çok hoş bir haşhaş çelengi takan şeytan. '' Bütün tutkularınla , ve bencilliğinle ve bütün günahlarında kazan ölümü.''
Ah ! gına geldi ondan : - Ama daha az öfkeli bir gözbebeği rica edeceğim senden sevgili şeytan ! ve bu arada gecikmiş birkaç küçük alçaklık , lanetli defterimden birkaç iğrenç yaprak kopartıyorum , yazarda betimleyici ya da eğitimci yeteneklerin bulunmamasından hoşlanan sana.
Arthur Rimbaud
Çeviri : Özdemir İnce
Hayatımız hasretle geçiyor; kimi evine, kimi toprağına, bazısı da yaşayamadığı hayatına duyduğu özlem ile...
Orda bir köy var uzakta,
O köy, bizim köyümüzdür.
Görmesek de, gitmesek de
O köy, bizim köyümüzdür.
Üstadım POV, sizi burada ve genelde tekrar blog aleminde görmek ne güzel. Benim derdim aslında "Esas"a vurgu yapmaktaydı be Virgiliusçuğum. Yani o hasreti dile getiriliş biçiminin zenginliğine vurgu yapmaktı. Bunu bir "İstanbul'u özledim" diye söylemek var bir de aha babanın yazdığı gibi. Bu arada yazdığınız şiir de gözümden kaçmadı :)
Madame Butterfly'ın şahane fikrine uyuyorum.
Sevgilerde
Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.
Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.
Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telâşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi.
Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vakit olmadı
Behçet Necatigil
Bu arada bilmiyordum tabii ki, nereden bileceğim ayol? :)
Yavaş yavaş ölürler
Seyahat etmeyenler.
Yavaş yavaş ölürler
Okumayanlar, müzik dinlemeyenler,
Vicdanlarında hoşgörüyü barındıramayanlar.
Yavaş yavaş ölürler
Alışkanlıklarına esir olanlar,
Her gün aynı yolları yürüyenler,
Ufuklarını genişletmeyen ve değiştirmeyenler,
Elbiselerinin rengini değiştirme riskine bile
girmeyenler,
Bir yabancı ile konuşmayanlar.
Yavaş yavaş ölürler
Heyecanlardan kaçınanlar,
Tamir edilen kırık kalplerin gözlerindeki pırıltıyı
görmek istemekten kaçınanlar.
Yavaş yavaş ölürler
Aşkta veya işte bedbaht olup yön değiştirmeyenler,
Rüyalarını gerçekleştirmek için risk almayanlar,
Hayatlarında bir kez dahi mantıklı tavsiyelerin dışına
çıkmamış olanlar
Pablo Neruda
gidiyoruz biz Gökhan Abi, valla sonunda gidiyoruz, ben bile inanamıyorum.
7 kasımda bize bekleriz, baş baş partisine.
öptüm