CAPUT MAGNUS CONFUSUS

Biliyorum çok tepki alacağım ama yazmak zorundayım. İsrail'in bu son saldırısının altında mantık bir neden görmek mümkün değil. Peki Filistin'in en büyük gelir kaynağı ne? İnsani yardımlar. Yani bugünlerde her yerde görmeye alıştığımız "Bugün bütün gelirimizi Filistin'deki kardeşlerimize gönderiyoruz" yazılarıyla toplanan ve post-modern ahlaki sendikalar olan sivil toplum örgütleri aracılığıyla Filistin'e gönderilen paralar. Bu sadece bize özgü değil, dünyanın Müslüman ksımından para akıyor bugünlerde Filistin'e. Özellikle de Araplar, o insancıklar için hiçbir şey yapamıyor olmalarının sadakasını gönderiyor bol bol. Arafat'ın hayatta olduğu son günlerde sadece FKÖ'nün değil, devletini sarıp sarmalamış olan çürümenin, rüşvet ve faydalanmanın da lideri olduğunu bütün dünya biliyordu. Peki bu çürüme Arafat'ın ölümüyle sona erdi mi? Tabi ki hayır. Filistin'in en aç varlığı devlet. Vatandaşlarına gitmesi gereken paraları yiyen de o. Peki Filisti...

Hemen hemen hepimiz 80’lerde yaşadık çocukluğumuzu. Anadolu Lisesi Sınavları ilk yarışımızdı. Özel okul sınavları ya da. Sonrasında zaten üniversite sınavı geliyordu. İlkokula başladığımız andan itibaren bizim için planlanan yapının taşlarını üst üste koymaya başladı ebeveynlerimiz. Önce okumayı öğrenecek, sonunda da ÖYS’ye girecek. İçinde kısa, orta, uzun vadeli hedefler olan bir sürü planlar bütünün oluşturduğu bir master plan. Her hedef bir sonraki hedefi doğuruyordu. Sınavlara girildi, sınıflar geçildi, öyle ya da böyle. Hep bir hedef söz konusuydu. Girmeyi başarana kadar hedef üniversiteydi. Girdikten sonra da bitirmek, bitirdikten sonra da iyi bir iş bulmak. Bütün sınavları hallettik, bütün dersleri verdik, bütün sınıflardan geçtik. Nihai hedeflerimiz de tamam. Yani iş bulduk, askere gittik, evlendik. Her şey tamam, her şey yerli yerine oturdu. 7 yaşından itibaren bizim için kurulan ve bizim de adapte olduğumuz gelecek hedefine 30’larımıza yaklaştığımız günlerde ulaştık. 7 yaşınd...

Roma'da Pantheon'un karşısındaki sokağın içinde La Rosetta diye bir restoran var, Lonely Planet tavsiye edoor kendisini, bir kere yemek yedik ben de şiddetle tavsiye edoorum artıkın, ama cebiniz dolu gidin çünkü boşaltıyorlar hafiften. Neyse efendim, o güzel ve hafif serin yaz gecesinde daracık sokağı daha da daraltma pahasına restoranın önüne atılmış masalardan birinde, zevcemle harika bir Şardoney'in dibine istakozlu makarnayla vururkene içeriden Massimo D'Alema çıktı. Hatırlayanlar bilir kendisi eski İtalyan başbakanı, şu anda da yeni kurulan Demokratik Parti'den milletvekili. Amca yemiş istakozunu, havyarını filan, ailesiyle birlikte dışarı çıkıyordu. Uzakta, oldukça uzakta iki adet sivil polis etrafı kesiyorlardı ataşan sataşan olmasın diye. Nedense bu geldi bugün aklıma, sonra hemen arkasından da Bambi'de dilli kaşarlı yiyen Recep Tayyip Erdoğan fotoğrafı. La Rosetta nereee... Bambi nere... Ha, Massimo'yla Tayyip'in arasında da ben duruyorum tabi ...