Mesafeler uzadıkça gözden kaçmaya başlar her şey. Hele bir de dağın başında ya da vapurda ya da sinemada ya da ne bileyim aklının alabileceği herhangi bir yerde, yalnızsan, kendi kendine kaldıysan, nefes alıp verirken bile eşyanın sesi yansır yüzüne. Atmosferde dolaşan binlerce ayrı ses. Taşın sesi, suyun sesi, bir türlü soğutmayan klimanın sesi, motorların sesi, simidin üstündeki susamın sesi... Mesafeler uzadıkça aldatma kolaylaşır. Başkalarını ve kendini elbette. Mutluyum, neşeliyim, haydi hep birlikte çalıp söyleyelim. Yanı başında akan bir lav ırmağı gibi hayat. Paçalarına bulaşmasını nasıl engelleyebilirsin? Ya da üstünde ekin olmayan bir tarla gibisindir. Üstünde ekin olmayan tarlaya tarla denir mi?..
İki nokta, paragraf başı. Sanki anlatacak çok şeyin varmış gibi. Hiçbir şeyden tam olarak sıyrılamadan. Hiçbir şeyi tam olarak sahiplenemeden. Irmağın içinde ya da dışında değil. Tam kıyısında. Teğet.
Dışarıda bağırarak konuşan insanlar var. Çocukken ne çok kızardım gülmeyenlere. Şimdi ben de gülmüyorum o kadar fazla. Yüzüm eskimesin diye. O kadar çok maskeyle kim uğraşır ki. Ben bunları yazıyorum ki hiçbiriniz okumayın. Zamanınızı daha önemli şeylere harcayacağınızı getireyim aklınıza. Dünyanın en miskin ve en güzel çalgıları bu coğrafyada doğdu. Ney, tambur, kemence, miskinliğin çocukları, miskinliği doğurdular. Hiçbirimiz engelleyemedik. Hiçbirimizin işine, hiçbirimizin içinden gelmedi. Almanya'ya giden işçilerimiz, eşşek gibi çalıştırıldıklarından şikayet ettiler hep. Almanlar da eşşekler gibi çalışıyorlardı halbuki. Halbuki orası onların ülkesiydi. Eğlenmeyi bilmiyorlar dedik hep. Ama en çok turisti de oradan aldık. Niye anlatıyorum şimdi ben bunları. Diyeceğim şu ki... Diyeceğim hiçbir şey yok aslında zırvalıyorum. Yoruldum. Ruhum bozuldu. Bedenim yoruldu.
Tek nokta paragraf başı. Gerçeğin anlamını yitirdiği bir yerde oturuyoruz hepimiz. Bundan bir sene öncesine kadar cinnet en yakın komuşumuzdu. Ne çabuk unuttuk o günleri. Hala öyle belki, ama biraz daha gizli şimdi. Git evinde geçir cinnetini kardeşim milletin huzurunu bozmaya hakkın yok ki...
Üç nokta son paragraf. Bitişin olsun da yeniden başlayışın olmasın işallah. Yazıya hakaret etmek ne kadar kolaydı. Ve bunu da gene yazıyla yaparsanız dadına doyum olmaz. Akşamlar olur. Uykusuzluklar üst üste biner. İri memeli kadınlar memelerinin arasında sıkıştırır. Nefes bile alamazsınız. Sizinle bu kadar sizli bizi konuştuğuma bakmayın. Anında ağzınıza sıçabilecek kudrete sahip olduğumu bilmektir beni bu kadar terbiyeli yapan. Bitti. Yallah.
İki nokta, paragraf başı. Sanki anlatacak çok şeyin varmış gibi. Hiçbir şeyden tam olarak sıyrılamadan. Hiçbir şeyi tam olarak sahiplenemeden. Irmağın içinde ya da dışında değil. Tam kıyısında. Teğet.
Dışarıda bağırarak konuşan insanlar var. Çocukken ne çok kızardım gülmeyenlere. Şimdi ben de gülmüyorum o kadar fazla. Yüzüm eskimesin diye. O kadar çok maskeyle kim uğraşır ki. Ben bunları yazıyorum ki hiçbiriniz okumayın. Zamanınızı daha önemli şeylere harcayacağınızı getireyim aklınıza. Dünyanın en miskin ve en güzel çalgıları bu coğrafyada doğdu. Ney, tambur, kemence, miskinliğin çocukları, miskinliği doğurdular. Hiçbirimiz engelleyemedik. Hiçbirimizin işine, hiçbirimizin içinden gelmedi. Almanya'ya giden işçilerimiz, eşşek gibi çalıştırıldıklarından şikayet ettiler hep. Almanlar da eşşekler gibi çalışıyorlardı halbuki. Halbuki orası onların ülkesiydi. Eğlenmeyi bilmiyorlar dedik hep. Ama en çok turisti de oradan aldık. Niye anlatıyorum şimdi ben bunları. Diyeceğim şu ki... Diyeceğim hiçbir şey yok aslında zırvalıyorum. Yoruldum. Ruhum bozuldu. Bedenim yoruldu.
Tek nokta paragraf başı. Gerçeğin anlamını yitirdiği bir yerde oturuyoruz hepimiz. Bundan bir sene öncesine kadar cinnet en yakın komuşumuzdu. Ne çabuk unuttuk o günleri. Hala öyle belki, ama biraz daha gizli şimdi. Git evinde geçir cinnetini kardeşim milletin huzurunu bozmaya hakkın yok ki...
Üç nokta son paragraf. Bitişin olsun da yeniden başlayışın olmasın işallah. Yazıya hakaret etmek ne kadar kolaydı. Ve bunu da gene yazıyla yaparsanız dadına doyum olmaz. Akşamlar olur. Uykusuzluklar üst üste biner. İri memeli kadınlar memelerinin arasında sıkıştırır. Nefes bile alamazsınız. Sizinle bu kadar sizli bizi konuştuğuma bakmayın. Anında ağzınıza sıçabilecek kudrete sahip olduğumu bilmektir beni bu kadar terbiyeli yapan. Bitti. Yallah.
Yorumlar
Virgilius o dönemde çok eğlenceliydim ben, deli sanıyorlardı beni Peyote'de Replikas çalarken bir köşeye oturup bunları yazıyordum, herkes zıplarken. Enteresandı.
444 0 Harezmi :P